โดย ประธาน ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ
ที่ปรึกษาที่สอง
ในฝ่ายประธานสูงสุด
โรมในสมัยโบราณ เจนัสเป็นเทพเจ้าแห่งการเริ่มต้น เรามักจะเห็นภาพเทพเจ้าองค์นี้มีสองหน้า—หน้าหนึ่งมองย้อนอดีตอีกหน้าหนึ่งมองไปข้างหน้าสู่อนาคต บางภาษาเรียกเดือนมกราคมตามชื่อของเทพเจ้าองค์นี้เพราะการเริ่มต้นปีเป็นเวลาสำหรับการใคร่ครวญและวางแผน
หลายพันปีต่อมา หลายวัฒนธรรมทั่วโลกมีประเพณีของการตั้งปณิธานสำหรับปีใหม่ แน่นอนว่าการตั้งปณิธานเป็นเรื่องง่าย—แต่การทำตามปณิธานที่ตั้งไว้เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ชายคนหนึ่งผู้มีรายการปณิธานของปีใหม่ยาวเหยียดรู้สึกดีมากกับความก้าวหน้าของตน เขาคิดในใจว่า “จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังควบคุมอาหารได้ ผมยังไม่อารมณ์เสีย ผมใช้เงินไม่เกินงบ และไม่เคยบ่นเรื่องสุนัขของเพื่อนบ้านแม้แต่ครั้งเดียว แต่วันนี้เป็นวันที่ 2 มกราคม เสียงนาฬิกาปลุกเพิ่งหยุดไปและได้เวลาลุกจากเตียงแล้ว การจะทำตามเป้าหมายทั้งหมดต่อไปต้องอาศัยปาฏิหาริย์”
เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
มีบางอย่างเปี่ยมด้วยความหวังอย่างเหลือเชื่อเกี่ยวกับการเริ่มต้นใหม่ ข้าพเจ้าคิดว่าบางครั้งเราทุกคนต้องการเริ่มต้นอีกครั้งด้วยประวัติที่ขาวสะอาด
ข้าพเจ้าชอบคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ที่มีฮาร์ดไดร์ฟสะอาด มันทำงานสมบูรณ์แบบอยู่ช่วงหนึ่ง แต่เมื่อหลายวันหลายสัปดาห์ ผ่านไปและติดตั้งโปรแกรมมากขึ้นเรื่อย ๆ (บางโปรแกรมเจตนา บางโปรแกรมไม่เจตนา) ในที่สุดคอมพิวเตอร์จะเริ่มติดขัด จากที่เคยทำงานได้เร็วและมีประสิทธิภาพก็เริ่มเฉื่อย จนบางครั้งไม่ทำงานเลย แม้จะปิดเครื่องแล้วเปิดใหม่ก็กลายเป็นงานน่าเบื่อได้ เมื่อฮาร์ดไดร์ฟเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิงและขยะอิเล็กทรอนิกส์ มีหลายครั้งที่ทางเลือกเดียวคือฟอร์แมตเครื่องคอมพิวเตอร์ใหม่และเริ่มใหม่
มนุษย์สามารถเต็มไปด้วยความกลัว ความสงสัย และความรู้สึกผิดอันทำให้ทุกข์ใจได้เช่นกัน ความผิดพลาดที่เราทำ (ทั้งเจตนาและไม่เจตนา) สามารถถ่วงเราจนอาจดูเหมือนยากจะทำ สิ่งที่เรารู้ว่าควรทำ
ในกรณีของบาป มีขั้นตอนการฟอร์แมตเครื่องที่ดีเยี่ยมเรียกว่า การกลับใจ ขั้นตอนนี้เปิดให้เราล้างฮาร์ดไดร์ฟความยุ่งเหยิงในตัวเราที่ทำให้เราทุกข์ใจ โดยผ่านการชดใช้อันน่าอัศจรรย์และทรงพระกรุณาธิคุณของพระเยซูคริสต์ พระกิตติคุณ แสดงให้เราเห็น วิธีชำระจิตวิญญาณให้สะอาดจากคราบของบาปและกลับเป็นคนใหม่ บริสุทธิ์ ไร้มลทินเหมือนเด็กอีกครั้ง
แต่บางครั้งสิ่งอื่นชะลอเราและรั้งเราไว้ เป็นเหตุให้เกิดความคิดและการกระทำอันไร้ประโยชน์ที่ทำให้เราเริ่มต้นได้ยาก
ดึงส่วนดีที่สุดในตัวเราออกมา
การตั้งเป้าหมายเป็นความพยายามที่คุ้มค่า เราทราบว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงมีเป้าหมายเพราะพระองค์รับสั่งกับเราว่างานและรัศมีภาพของพระองค์คือ “การทำให้เกิดความเป็นอมตะและชีวิตนิรันดร์ของมนุษย์” (โมเสส 1:39)
เป้าหมายส่วนตัวของเราสามารถดึงส่วน ดีที่สุดในตัวเราออกมา อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ทำให้ความพยายามของเราในการตั้งปณิธานและทำตามนั้นต้องหยุดชะงักคือการผัดวันประกันพรุ่ง บางครั้งเราผัด ผ่อนการเริ่มต้น รอจังหวะเหมาะค่อยเริ่มวันแรกของปีใหม่ ต้นฤดูร้อน เมื่อเราได้รับเรียกให้เป็นอธิการหรือประธานสมาคมสงเคราะห์ หลังจากลูก ๆ เข้าโรงเรียน หลัง จากเราเกษียณ
ท่านไม่จำเป็นต้องได้รับคำเชิญก่อนจึงจะเริ่มขยับมาอยู่ในทิศทางของเป้าหมายที่ชอบธรรม ท่านไม่จำเป็นต้องรอขออนุญาตเพื่อจะเป็นคนในแบบที่ท่านถูกกำหนดให้เป็น ท่านไม่จำเป็นต้องรอให้ มีคนเชิญมารับใช้ในศาสนจักร
บางครั้งเราสามารถเสียเวลาในชีวิตไปหลายปีเพื่อรอให้ได้รับเลือก (ดู ค.พ. 121:34–36) แต่นั่นเป็นสมมติฐานที่ผิด ท่านได้รับเลือกแล้ว!
หลายครั้งในชีวิตข้าพเจ้า ข้าพเจ้าใช้เวลาหลายคืนที่นอนไม่หลับสู้กับปัญหา ความกังวล หรือความโศกเศร้าส่วนตัว แต่ไม่ว่าคืนนั้นจะมืดมนเพียงใด ความคิดนี้ทำให้ข้าพเจ้ามีกำลังใจเสมอ นั่นคือ ดวงอาทิตย์จะขึ้นในตอนเช้า
แสงอรุโณทัยมาพร้อมวันใหม่ทุกวัน—ไม่เฉพาะสำหรับโลกเท่านั้นแต่สำหรับเราด้วย และการเริ่มต้นใหม่มาพร้อมวันใหม่—เป็นโอกาสให้เริ่มต้นอีกครั้ง
แต่จะเป็นอย่างไรถ้าเราล้มเหลว
บางครั้งสิ่งที่รั้งเราไว้คือความกลัว เราอาจกลัวว่าเราจะไม่ประสบความสำเร็จ กลัวว่าเราจะประสบความสำเร็จ กลัวว่าเราอาจจะขายหน้า กลัวว่าความสำเร็จจะเปลี่ยนเรา หรือกลัวว่าความสำเร็จจะเปลี่ยนคนที่เรารัก
ด้วยเหตุนี้เราจึงรอ หรือไม่ก็ยอมแพ้อีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องจดจำเมื่อเราตั้งเป้าหมายคือ เราจะล้มเหลวเกือบแน่นอน—อย่างน้อยในระยะสั้น แต่แทนที่จะท้อใจ เราจะได้รับพลังเพราะความเข้าใจดังกล่าว ลบแรงกดดันของการเป็นคนดีพร้อมในตอนนี้ อีกทั้งเป็นการยอมรับตั้งแต่ต้นว่าบางครั้งเราอาจขาดตกบกพร่อง การรู้เช่นนี้ตั้งแต่แรกทำให้เราประหลาดใจและท้อใจ น้อยลงมากเมื่อเกิดความล้มเหลว
เมื่อเราประชิดเป้าหมายของเราด้วยวิธีนี้ ความล้มเหลวไม่จำเป็นต้องมาจำกัดเรา จำไว้ว่าถึงแม้เราจะไม่บรรลุจุดหมายสูงสุดที่เราปรารถนาในตอนนั้น แต่เราจะก้าวหน้าตลอดเส้นทางที่จะนำเราไปถึงจุดหมาย
และนั่นคือสิ่งสำคัญ—สิ่งที่มีความหมายมาก
ถึงแม้เราจะไปไม่ถึงเส้นชัย แต่การเดินทางต่อจะทำให้เราดียิ่งขึ้นกว่าแต่ก่อน
เวลาที่ดีที่สุดในการเริ่มต้นคือเดี๋ยวนี้
ภาษิตเก่าแก่กล่าวว่า “เวลาที่ดีที่สุดในการปลูกต้นไม้คือ 20 ปีก่อน เวลาดีที่สุดรองลงมาคือเดี๋ยวนี้”
มีบางอย่างน่าพิศวงและเปี่ยมด้วยความหวังเกี่ยวกับคำว่า เดี๋ยวนี้ มีบางอย่างให้พลังเกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่าถ้าเราเลือกตัดสินใจเดี๋ยวนี้ เราสามารถก้าวไปข้างหน้าได้ทันที
เดี๋ยวนี้ เป็นเวลาที่ดีที่สุดในการเริ่มต้นเป็นคนที่เราต้องการเป็นในท้ายที่สุด—ไม่เฉพาะ 20 ปีนับจากนี้แต่ชั่วนิรันดร เช่นกัน
การสอนจากข่าวสารนี้
ประธานอุคท์ดอร์ฟอธิบายว่าเมื่อเราไม่บรรลุเป้าหมายของเรา “เราจะได้รับพลัง...ถึงแม้เราจะไปไม่ถึงเส้นชัย แต่การเดินทางต่อจะทำให้เราดียิ่งขึ้นกว่าแต่ก่อน” ขอให้สมาชิกครอบครัวแบ่งปันประสบการณ์ที่พวกเขาเรียนรู้จากขั้นตอนมากกว่าเรียนรู้จากผลลัพธ์ เช่นสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนหรือได้รับรางวัล